آقای نویسنده

استعمار نو؛ استعمار فلج کردن اسوه هاست. نمیگذارند اسم میرزا کوچک به گوشمان برسد. نمی‌گذارند نام میر مهنا به گوشمان برسد. نمیگذارند اسوه زنان، بی‌بی دو عالم، حضرت زهرا به گوش زنان برسد.

چطور؟

با اسوه سازی، اینقدر اسوه میسازندکه دیگر نمیگذارند...،نه که نگذارند؛ بلکه وقت نمی‌دهند به اسوه های خود برسیم.

آقای نویسنده...

بعضی ها اینقدر ذهنشان پر است از اخبار دروغ از رسانه های دشمن؛ که اخبار درست را نمیشنوند. آقای نویسنده...

سه سال میگذرد؛ خبری از تو در میدان نیست.بعد از آن تشییع با شکوه، بد از آن تشییع گینس شکن.جایت در میانه میدان خالیست.دیگر خبری از آن جولان ها، از آن جوان مردی ها در میانه میدان؛ و گریه ها میان خانه پدری نیست.ای کاش می‌بودی؛ تو ذوالفقار دست علی بودی. بعد از تو شمشیر سپاه قدس؛ نه، شمشیر ایران؛ نه بلکه شمشیر اسلام؛ شرمنده اشتباه کردم. بلکه شمشیر تمام مظلومان جهان، مانند چوبی خشک آماده شکستن است.البته که هرگز خون تو خشک نمی‌شود؛ خون تو زمین نمیریزد. و تنها از تنی به تن دیگر انقال می‌یابد.آری؛ خون تو در تن سردار قاآنی وَل‌وَل میزند. وَل وَلی ه منتها میشود به جوشیدن و جنگیدنآری؛ خون تو اسرائیل را بر میچیند، مانند مرغی گرسنه که به دنبال دانه میگردد.خون تو خشک نمیشود؛ مگر آنکه آب دوباره بر مریخ جاری شود... آقای نویسنده...ادامه مطلب